vicdan

bazen kim olduğunu,ne yaptığını unutur insan.hatırlamak için geçmişe bakmak istemez nedense.acıtacaktır çünkü bu canını,bilir.hataları,günahları en önemlisi ödediği bedelleri anımsar.bunlardan ders almak ister.aynı çukura bir daha düşmek istemez bir yerde.ama yapamaz,dönemez geriye.hiç yaşanmamış gibi devam edeceğini sanır.ama şu ''vicdan '' dediğimiz şey engel olur buna.ne yaparsa yapsın,nereye giderse gitsin geçmişi bırakamaz bu yüzden.tabi bir de ''yaşattığını yaşıyor insan '' durumu var.bu aralar çok sık kullanıyorum bunu nedense.gerçekten doğru olduğuna inandığımdan mı yoksa yaşattığımı yaşadığımdan mı ? beynimi yiyiyor bu sorular ama cevap bulamıyorum işte.bulsam,emin olsam kendimden gideceğim yanına söyleyeceğim belki herşeyi ona.hazırım,işte buradayım diyeceğim.ama yok olmuyor işte.şu kaybetme duygusu engelliyor herşeyi.yapamıyorum,susuyorum yine.hem demez mi ki o neden şimdi diye.sorgulamaz mı beni ? o zaman neden gittin demez mi ? der tabiki de.ama insanoğlu böyle işte sonradan fark ediyor birçok şeyi ve sonra herşey için çok geç oluyor..

önce kendini anla diyorum benliğime.kendinden emin misin ? bir daha üzecek misin ? cevap yok.hayır diyemiyorum bu sorulara,verecek tek cevabım yok.ne evet diyebiliyorum ne hayır.seven ''hayır'' der.ne olursa olsun üzmem der.üzeceğini,pişman olacağını bilse bile bunu der.neden yapamıyorum o zaman neden susuyorum ? tüm bunlara göre,cevap veremediğime göre sevmiyorum.peki niye o zaman içimdeki bu çaba,niye bu istek,niye bu paylaşamamazlık.neden yanımda istiyorum o zaman ? neden sürekli ondan bahsetmek isteyişim ? buna da verebilecek tek cevabım yok.susuyorum yine,her zaman yaptığım gibi.

tüm bunlardan sonra yeni bir başlangıç için uyanıyorum her sabah.yarın yeni biri olacağım diyorum.ama yapamıyorum işte.o tüm geçmişi silip bir anda yeni biri olamıyorum.kafamdaki sorulara cevap vermeden bir sayfa daha açamıyorum.vicdan mı bunu engelleyen yoksa geçmiş mi ? yine üzersin diyen kalbimin sesi mi yoksa bu defa farklı olduğunu düşünen beynim mi ? bu bir oyunsa dedikleri gibi hangisi kazanacak bilemeyiz.zamanla göreceğiz bunu.anlayabildiğim tek şey ''büyüdüğüm''.bu sorularla büyüyor benliğim.bir basamak daha atlıyorum sanki,hissediyorum.güveniyorum artık kendime üstelik yanımda ''o'' olmadan :) yapabiliyorum,biliyorum.artık yapabileceğimi bende hissediyorum.eski halime dönüp,eşşek gözlerimin güleceğini biliyorum,gülen gözlerle bakmayı öğreniyorum :)