aşk tesadüfleri sever-miş

doğarsın,büyürsün,ölürsün.tüm yaşadıklarının özeti budur.ne yaşarsan yaşa bundan farksızdır hayatın.peki ya tesadüfler ? gerçekten tesadüf müdür bunları bana yazdıran yoksa o hep var dedikleri kader kavramı mı? tam bitti,kurtuldum derken yaşarsın yine aynı şeyleri.yaşamak istemezsin,yaşamaktan kaçarsın.ama ister tesadüf de,ister işaret de,ister kader de bir şey seni yaşaman için ona doğru iter sanki.şarkı dinlersin bir bakarsın o çıkmış karşına hem de hiç aklında yokken :) almak istediğin bir kitap vardır.her yerde o kitabı arıyorsundur ama bir türlü bulamıyorsundur.sen o kitabı ararken hayatında ''o'' vardır.sonra birden çıkar gider hayatından.ve sen o kitabı bulursun.tesadüf bu ki kitabın kahramanın adı senin adın.kahraman birini seviyor ve sevdiği kişi aynı ''o''.yazar öyle bir tanımlamış ki onu onun aynısı.kitabı okudukça yok artık dersin.sonra bu kadar tesadüf normal mi dersin tıpkı o filmdeki gibi :) daha sonra kendine gelir bunun saçmalık olduğunu düşünürsün.aradan zaman geçer yine aklında o yokken,bir anda onu görürsün.görmeği de tesadüf sayma,bu çok normal deyip gülmeyin bana.mümkün olmayan bir zamanda görürsün onu.yine aradan zaman geçer ve bir bakarsın herkesin dilinde bir şarkı.sense daha hiç dinlemedin.sanki bile bile söyler insanlar bu şarkıyı.sen kaçmak istersin şarkıdan ama o seni bırakmaz.kaçmak istersin çünkü seni,onu,sizi anlatır bilirsin.zaten hep böyle olur hep arkasına gizlendiğin bir şarkı vardır.yine aradan zaman geçer ve sen ne yapacağını bilmeden sokakta boş boş yürüyorsundur.etrafına bakınırken bir bakmışsın bir dükkanda onun adı.artık sabrın kalmaz tabi.önce sinirlenirsin ''yeter be artık'' dersin.hatta biraz da benim gibi sarhoşsan hiç çekinmeden dükkandan içeri girip ''lütfen dükkanın adını değiştirir misiniz '' dersin :) tabi adam anlamaz ya boş boş bakar sana.baksın umrunda bile olmaz senin.zamanla tüm bunlar artarken artık durup düşünme ihtiyacı hissedersin kendinde.dedikleri gibi aşk tesadüfleri seviyorsa vay haline.ama tüm bunları yaşaman gerektiği için yaşıyorsan yapacağın bir şey yok.hangisinin olmasını istediğini bilemezsin tabii,o da ayrı.ne demişleer aşk tesadüflerii seveeer :)

düştüğün gibi kalkabilirsin

üzerinde mayhoş bir yorgunluk var senin de.kalkmaya,direnmeye takatin yok.kalkarsam düşerim diyorsun kendince.korkularınla yüzleşmekten korkuyorsun çünkü canın yanacak,biliyorsun.yeterince acı çekiyorum bir kere daha olmaz diyorsun,haklısın da birşey diyemeyiz.şimdi derin bir nefes al ve yeniden başla herşeye. hayata yeniden varım de.ben yanındayım,biz yanındayız.bir daha sakın bana mutlu olmak istiyorum deme.biz birbirimize yetebiliyoruz artık bunu anlamalısın.başkasına ihtiyacımız yok ki.

 yaşadıkların ve yaşattıkların sana ağır gelmiş olabilir.ama daha ölmedin ki bu kadar erken pes edemezsin.elinin tersiyle bir anda herşeyi itip bu sahneden inemezsin.sen,biz her düştüğümzde bizi kaldıracak güce sahiptin.bunu gözlerinden anlayabiliyorduk senin.şimdi aynı gücü kendin içinde göstermelisin.biz sana inanıyoruz,tek ihtiyacın senin de kendine inanman.hadi şimdi gülümse biraz :) içten kahkaha atmıyoruz demiştin.haklısın,atmıyoruz,atamıyoruz.çünkü biliyoruz birimiz ağlarken diğerimiz gülemez.çünkü biliyoruz o kahkaha ancak bir aradayken atılabilir.biliyoruz ve inanıyoruz.şimdi düştüğün yerden ayağa kalk ve herşeyi unut.yaşadıklarını sakın silip üzerine yeniden yazma.onları yok etmeye çalışma.onlar geçmişi hatırlamana yardımcı olacak.sadece kapat,kaldır ve yeni bir sayfa aç.bunu yapabilirsin ve yapacaksın da. ben biliyorum,biz biliyoruz ve artık sende bilmelisin :)

hiç beklemediğin,ummadığın bir anda çıkar karşına.zaten demezler mi beklenmedik zamanlarda beklenmedik olaylar olur diye.ansızın çıkar gelir hayatına ve yaşadığın herşeye sahip olur.sen ; tüm sahip olduklarını onun için vermeye hazırsındır.önce onu anlatmaya doyamazsın aklından o 3 harfli sihirli kelime geçmiyordur bile.karşılaştğın herkese ondan birşeyler söylersin,sen onu nasıl görüyorsan karşındakininde öyle görmesini beklersin.ki muhtemelen o sana mükemmel geliyordur.yaptığı hata ne olursa olsun suç onda değil başkasındadır sana göre.eğer seni düşünen birileri varsa yanında gerçekten canını acıtacaktır onunla ilgili buna hazır olmalısın.senin göremediğin belkide görüp kabullenemediğin birçok şeyi söyleyeceklerdir sana ve onlar konuşmaya devam ettikçe sen kendi içinde bir kez daha öleceksin.tüm bunlar olurken git gide bağlanacaksın ona.artık karşı koyamaz hale geleceksin.o ise defalarca üzecek seni.onun hakkında olumsuz konuşanlara inanmak isteyecek bir tarafın ama öbür yanın ki bu yan hep kalbin olur ''hayır'' diyecek.beyninle kalbin arasında kalacaksın defalarca ama sonuç hiç değişmeyecek.ne olursa olsun vazgeçemeyeceksin.tabi sen hala üzülüyorsun onun tarafından bu sürede.belki kızıyorsun,belki ağlıyorsun.belkide susuyorsun,tek kelime bile çıkmıyor ağzından.etrafındakilerse kızıyor sürekli sana.eski haline geri dön gibi cümleler çıkıyor ağızlarından hep.ama yapamıyorsun,sana göre anlamıyorlar seni zaten.yaptıkları tek şey boş boş konuşmak sana göre.defalarca hiç sevmedilermi birini diye düşüneceksin ama nafile.bu gerçeği değiştirmeyecek.sonra tıpkı beklenmedik gelişi gibi beklenmedik bir gidişi olacak.hayır,bundan sonrası bitmedi.o gitti diye bitmedi.tam tersi,yeni başladı herşey.tüm gücün,sabrın,sevgin ölçülecek hazır olmalısın.sonrasında bir sabah kalkacaksın ve herşey senin için farklı olacak.hissetmeyeceksin,sevgi nedir bilmeyeceksin.bu öyle bir yara olacak ki her nefes alışında acıtacak seni.aşk ve nefret yan yanadır daima.ve onları ayıran çok ince bir çizgidir.sen artık o çizgi üzerinde yürümek zorundasın.defalarca aşka düşmek isteyeceksin ama bir o kadar da nefrete.sen hep o çizgide kaldığını zannedeceksin ama öyle olmayacak.dediğim gibi o çok ince bir çizgi,duvarlarını iki tarafa karşıda iyi örmelisin düşmemek için.ama ne yaparsan yap tüm bunları yaşadıktan sonra nefrete düşmen kaçınılmaz olacak.zamanla bunu anlayacaksın sen de.ondan sonra defalarca sevdiğini zannedeceksin ama aslında hiç sevmeyeceksin.sakın sevdim veya severim deme.çünkü yapamayacaksın uzun bir süre.artık sevemediğin için nefretin daha da çoğalacak.insanlar seni hala onu seviyor sanacak ama sen baktığında hiç bir şey hissetmeyeceksin.sadece ona değil,kimseye hissedemeyeceksin.en güzel yanı ne biliyor musun ? eğer bir gün geri dönerse ki dönmeyecektir utanmadan gözlerine bakıp senden sonra kimseyi sevemedim diyebilmek.gururla karşısına çıkıp bu sözleri söyleyebilmek :)

tutma kendini

kim ne der diye düşünmeden yazıyorum bu sefer.içimden geldiği gibi,kaygısızca basıyorum tuşlara.artık karşılarına geçip söyleyemeyeceğim sözlerim var benim de.belki görür,belki anlar,belki bana yazmıştır der diye mi yazıyorum bu kadar içten bilmiyorum.ama bu cümleler kalmamalı artık içimde.sen,belki şuan bunları okuyorsun belki okuyacaksın,belkide onun arkadaşısın ve okuduktan sonra dayanamayıp bunu ona söyleyeceksin kim bilir ki.hissediyorum nedense birçok şeyi.artık hissettiğim birçok şey seninle de ilgili.pişmansın,yorgunsun biliyorum.belkide sıkıldın bu kadar çok şeyden.daraldın,kaçmak, uzaklaşmak, sakinleşmek ve en önemlisi düşünmek istiyorsun.bu kocaman zaman sana doğru yolu gösteriyor olabilir neden olmasın ki.ne olursa olsun,aradan ne kadar zaman geçerse geçsin,ne yaşanırsa yaşansın,pişmanlığından eminim ben senin.geri dönemiyorsun,geri dönmek sana hata gibi geliyor.tutuyorsun kendini,bunu yapmalıyım diyorsun.yanlış mıyım ? tutma kendini,bırak.ne hissediyorsan onu yap.gerçekten ne istediğini düşün.artık şarkıların,insanların,geçmişin arkasına sığınma.bırak ne olacaksa olsun.insanların diline değil kalbine sor gerçeği.bu tüm yazdıklarım senin duyguların.senin kabullenemediğin,insanların farkedemediği,benim hissettiğim,birçok kez dilinin ucuna gelip de yuttuğun duyguların.bir de ben varım.benim duygularım,hislerim var.kendini anlat dersen hiç sorma bana.senden sonra yapmadığım hata yok sanırım.ne hissediyorum,ne yapıyorum bende bilmiyorum.düşüncelerimle hislerim birbirinden hep farklı ve ben hangisini dinleyeceğim bilmiyorum.bir tek şey biliyorum o da senin duyguların.kendimi değil seni hissedebiliyorum.haydi,bu kadar sığınma yaşananlara.duvarlarını bir kez olsun yık .benimde söyleyeceğim çok şey var emin ol.uzun uzun anlatacağım,ve sonra gideceğim :)

hayal ettiğin kadar varsın bu oyunda

zor,bazen çok zor direnmek.herşeye rağmen ayaktayım diyebilmek.hayat bir oyunsa eğer güçsüzlere yer yok bu sahnede denir hep.ayakların yere sağlam basmıyorsa eğer bu sahneden inip,koltuklardan birine oturmalısın.ve izleyeceğin oyun ; vazgeçmeyenlerin,direnenlerin yaşamı olacak.buna hazır mısın ? hayata,gerçeklere,herşeye dışardan bir izleyici olarak bakabilecek misin ? peki ya kendi hayatın ? kendine de mi yabancı olacaksın ? kendi yaşamını bir yabancı gibi mi izleyeceksin? senin oyununun kahramanı onlar mı olacak ? hayır,buna izin vermemelisin.ne olursa olsun direneceğim,yapabilirim demelisin.istediğin hayatı yaşamalısın.sadece senin isteğin olmalı bu.bir gün uyan ve kimseyi düşünme kendinden başka.o ne der,bu ne der düşüncesi olmasın hiç.kalk ve istediğini yap.yaşın fazla olmasına rağmen parklara mı gitmek istiyorsun,git o zaman.doyasıya eğlen.yargılarlar mı beni diye düşünme hiç.bırak,ne derlerse desinler.bu onların değil senin hayatın ! kendi oyunlarını oynayamayanlar başkalarının oyunlarını oynar,unutma.yaşamak zordur,ölüm daha kolay gelir hep.ama yaşadıkların seni öldürmez ki.ve seni öldürmeyen şey seni güçlendirir..asla pes etme bu yüzden,zamanla güçleneceksin ve istediğin hayatı yaşayacaksın.unutma bu ömür senin,sadece senin.

çoğu zaman sitemkardır insanlar.hep bahsettiğimiz bu ''güç'' kavramını yaratan unsurlar var belkide.mesela ''acı''.acı çekmek,bizi güçlü yapar mı ? peki mutluluk ? mutlu bir insan güçlü olabilir mi ? yaşadıklarından dolayı asla pişmanlık duyma ve sen acı çekerken başkaları mutluysa,huzurluysa onlara sakın sitem etme.çektiklerin,yaşadıkların senin dalgalara karşı koymanı sağlayacak.gün gelecek seni ağlatan duygular,senin varolmanı sağlayacak.o sürekli mutlu,huzurlu olan insanlar ise batan bir gemiden farksız olacaklar.en ufak bir dalgaya bile karşı koyamayacaklar.bu yüzden sakın korkma ve vazgeçme dilaram.seviyorsan,ne olursa olsun devam et.bırak acı çek,ağla.olmuyorsa zorlamamalı diye düşünme hiç.hayallerinin,isteklerinin peşinden koş.yine söylüyorum bu senin hayatın,başkasının değil.unutma hayal ettiğin kadar varsın bu oyunda :)

vicdan

bazen kim olduğunu,ne yaptığını unutur insan.hatırlamak için geçmişe bakmak istemez nedense.acıtacaktır çünkü bu canını,bilir.hataları,günahları en önemlisi ödediği bedelleri anımsar.bunlardan ders almak ister.aynı çukura bir daha düşmek istemez bir yerde.ama yapamaz,dönemez geriye.hiç yaşanmamış gibi devam edeceğini sanır.ama şu ''vicdan '' dediğimiz şey engel olur buna.ne yaparsa yapsın,nereye giderse gitsin geçmişi bırakamaz bu yüzden.tabi bir de ''yaşattığını yaşıyor insan '' durumu var.bu aralar çok sık kullanıyorum bunu nedense.gerçekten doğru olduğuna inandığımdan mı yoksa yaşattığımı yaşadığımdan mı ? beynimi yiyiyor bu sorular ama cevap bulamıyorum işte.bulsam,emin olsam kendimden gideceğim yanına söyleyeceğim belki herşeyi ona.hazırım,işte buradayım diyeceğim.ama yok olmuyor işte.şu kaybetme duygusu engelliyor herşeyi.yapamıyorum,susuyorum yine.hem demez mi ki o neden şimdi diye.sorgulamaz mı beni ? o zaman neden gittin demez mi ? der tabiki de.ama insanoğlu böyle işte sonradan fark ediyor birçok şeyi ve sonra herşey için çok geç oluyor..

önce kendini anla diyorum benliğime.kendinden emin misin ? bir daha üzecek misin ? cevap yok.hayır diyemiyorum bu sorulara,verecek tek cevabım yok.ne evet diyebiliyorum ne hayır.seven ''hayır'' der.ne olursa olsun üzmem der.üzeceğini,pişman olacağını bilse bile bunu der.neden yapamıyorum o zaman neden susuyorum ? tüm bunlara göre,cevap veremediğime göre sevmiyorum.peki niye o zaman içimdeki bu çaba,niye bu istek,niye bu paylaşamamazlık.neden yanımda istiyorum o zaman ? neden sürekli ondan bahsetmek isteyişim ? buna da verebilecek tek cevabım yok.susuyorum yine,her zaman yaptığım gibi.

tüm bunlardan sonra yeni bir başlangıç için uyanıyorum her sabah.yarın yeni biri olacağım diyorum.ama yapamıyorum işte.o tüm geçmişi silip bir anda yeni biri olamıyorum.kafamdaki sorulara cevap vermeden bir sayfa daha açamıyorum.vicdan mı bunu engelleyen yoksa geçmiş mi ? yine üzersin diyen kalbimin sesi mi yoksa bu defa farklı olduğunu düşünen beynim mi ? bu bir oyunsa dedikleri gibi hangisi kazanacak bilemeyiz.zamanla göreceğiz bunu.anlayabildiğim tek şey ''büyüdüğüm''.bu sorularla büyüyor benliğim.bir basamak daha atlıyorum sanki,hissediyorum.güveniyorum artık kendime üstelik yanımda ''o'' olmadan :) yapabiliyorum,biliyorum.artık yapabileceğimi bende hissediyorum.eski halime dönüp,eşşek gözlerimin güleceğini biliyorum,gülen gözlerle bakmayı öğreniyorum :)